ஆடு புலி ஆட்டம் - 17

நல்ல படியா ட்ரீட் முடிச்சி வீட்டுக்கு வந்தாச்சுங்க. பயப்படற அளவுக்கு பெருசா எதுவுமாகல. இருங்க தினேஷ்கிட்ட இருந்து ஃபோன் வருது.

"சொல்லு தினேஷ். இப்ப தான் வீட்டுக்கு வந்தேன்"

"எதுவும் பிரச்சனையில்லையே?"

"எதுவுமில்ல. எல்லாரும் ஜாலியா பேசிட்டு இருந்தாங்க"

" மறுபடியும் பசங்க எல்லார்கிட்டயும் நீ நல்லா பேசினது நல்லதுக்கு தான். பின்னாடி இந்த பசங்க எல்லாம் தேவைப்படுவாங்க"

"ஆமாம். நானும் அதனால தான் எல்லார்கிட்டயும் பழைய படியே ஜாலியா பேசிட்டு இருந்தேன்."

"எதுவும் சந்தேகப்படற மாதிரி நடக்கல இல்ல"

"இல்ல. ஐயோ ஒண்ணு மறந்துட்டேன். கிஷோர் ஒரு பொண்ணுக்கிட்ட பேசிட்டு இருந்தான். திடீர்னு அவன் ஃபோன் சார்ஜ் தீர்ந்துடுச்சினு என் ஃபோனை வாங்கிட்டு கீழ போயிட்டான். ஒரு பத்து நிமிஷம் கழிச்சி தான் வந்தான்"

"பொண்ணுகிட்ட தான் பேசினான்னு நல்லா தெரியுமா?"

"ஆமா. நான் கூட பேசினேன்"

"சரி அந்த பொண்ணு நம்பர் எனக்கு சொல்லு"

"ஏன்?"

"எதுக்கும் அந்த நம்பருக்கு பூத்ல இருந்து பண்ணி கன்ஃபர்ம் பண்ணிக்கலாம். நம்ம ஜாக்கிரதையா இருக்கறது நல்லது"

"இரு பார்த்து சொல்றேன்"

"ஹ்ம்ம்ம்"

"தினேஷ் அதுல எந்த நம்பரும் இல்லை. கால் ஹிஸ்டரி எல்லாம் டெலிட் பண்ணிட்டான் போல"

"அதக்கூட நீ நோட் பண்ணலயா?"

"அவன் ஃபோன் பேசிட்டு வந்தவுடனே எல்லாரும் அவனை ஓட்டினாங்க. நான் அதுல மறந்து போயிட்டேன்"

"ஹிம்ம்ம்... அவன் மத்தபடி எப்படி பேசினான்?"

"அவன் நல்லா தான் பேசினான். அவன் மேல எதுவும் சந்தேகப்படற மாதிரி இல்லை"

"சரி. எப்படியும் அவன் வேற ஏதாவது நம்பர் தேடிருந்தாலும் கிடைச்சிருக்காது. ஒரு வேளை அந்த பொண்ணு நம்பர் தேவையில்லாம உன் செல்ஃபோன்ல இருக்க வேண்டாம்னு டெலிட் பண்ணிருக்கலாம்"

"வேற எதுவும் பிரச்சனையிருக்காதில்ல"

"வேற எதாவது பிரச்சனை பண்ணா அந்த கிஷோரை கவனிச்சிக்கலாம்"

"என்ன சொல்ற தினேஷ்?"

"அவன் என்னைக்கு ஆன் சைட் போறேனு சொல்லியிருக்கான்?"

"இன்னும் நாலு நாள்ல கிளம்பறேனு சொல்லியிருக்கான்"

"ஒரு வாரம் கழிச்சி ஃபோன் பண்ணுவோம். அப்படி அவன் போகலைனு தெரிஞ்சா அப்பறம் அவனை கவனிச்சிக்கலாம்"

"தினேஷ், அப்படி ஏதாவதுனா நாம பேசாம எஸ்கேப்பாகி ஊருக்கு போயிடலாம்டா. எப்படியும் மாசம் ரெண்டு லட்சம் வருதில்லை. உனக்கு தேவையானதை நம்ம ஏரியாவுலயே மாசம் மாசம் ஏற்பாடு பண்றேன். கிஷோர் கொஞ்சம் பெரிய இடம்டா"

"ஒருத்தனுக்கு பயந்து ஊருக்கு ஓடறதா? பூர்ணிமா ஏற்படுத்துன காயத்துக்கு எனக்கு மருந்து வேணும் வெற்றி. அது இல்லாம என்னால இருக்க முடியாது"

"எனக்கு புரியுது தினேஷ். இருந்தாலும்..."

"எதுவும் பேசாத. பிரச்சனை வந்தா நான் பாத்துக்கறேன். உனக்கு பணம் கிடைக்குதில்லை. எனக்கு மருந்து கிடைக்கணும். அவ்வளவு தான். நம்ம ஊர்ல இருக்கறது எல்லாம் எனக்கு மருந்து இல்லை. இந்த ஊர்ல, இந்த வேலை செய்யறதுங்க தான் எனக்கு மருந்து. புரிஞ்சிதா?"

"சரி. ஏதாவது பிரச்சனைனா உனக்கு சொல்றேன். இனிமே எதுக்கும் ஜாக்கிரதையா இருக்கேன். நீ தூங்கு"

"சரி. நாளைக்கு பார்க்கலாம்"

"சரி"

எப்படி இருந்தவன் இப்ப எப்படி ஆயிட்டான் பார்த்தீங்களா? அவனை என கூடவே வெச்சிக்கனும்னு சொல்லி நான் அவனுக்கு கொடுத்த மருந்தே இப்ப எவ்வளவு பிரச்சனையாகிடுச்சி பாருங்க. இன்னும் அவனுக்கு முதல் தடவை கொடுத்தது ஞாபகமிருக்கு. அந்த பொண்ணு பேரு விஜயலக்ஷ்மி. குமாருக்கு பேச சொல்லி அன்னைக்கு எழுதி கொடுத்ததே நான் தான். தினேஷ்க்கு கூட தெரியாது. அவன் பேசனது இன்னும் என் கண்ணு முன்னாடியே இருக்கு.

"ஹலோ"

"ஹலோ. யார் பேசறது?"

"நாங்க தான் பேசறோம். நாங்க எல்லாரும் நாளைக்கு ஊரைவிட்டு போறோம்"

"தயவு செஞ்சி என்னை விட்டுடுங்களேன். ப்ளீஸ்"

"அதான் நானும் சொல்றேன். இது தான் உனக்கு கடைசி ஃபோன். நாளைக்கு விடிய காலைல நாங்க இந்த ஊரைவிட்டு போறோம். எங்களுக்கு அவசரமா காசு தேவைப்படுது. இதுக்கு மேல உனக்கு எப்பவுமே ஃபோன் பண்ண மாட்டோம். நீ பயப்பட வேண்டாம். நீ காசு கொடுக்கும் போது எடுத்த ஃபோட்டோ எல்லாம் கூட உனக்கு கொடுத்திடறோம். எங்களுக்கு பத்தாயிரம் இப்ப அவசரமா தேவைப்படுது"

"இந்த நேரத்துல நான் எங்க போவேன்"

"இப்ப வேணாம். நாளைக்கு காலைல ஒரு அஞ்சரை மணிக்கா நாங்க சொல்ற இடத்துல வந்து கொடுத்துடு. எங்களுக்கு ஏழு மணிக்கு ட்ரெயின். நீ காசு கொடுக்கறதை வெச்சி தான் நாங்க ஊருக்கு போக முடியும். நீ வரலைனா அப்பறம் ரெண்டு பேருக்குமே கஷ்டம். எவ்வளவோ கொடுத்துட்ட. கடைசி பத்தாயிரம் தான். இதுக்கு மேல உன்னை தொந்தரவு பண்ண மாட்டோம்"

"நிஜமா சொல்றீங்களா?"

"ஆமா. சத்தியமா சொல்றோம். நாளைக்கு காலைல ஒரு அஞ்சரை மணிக்கா கலாசிப்பாளையத்துல இருக்கற ராஜூ கௌடா தெருவுல மூணாவது ஸ்ட்ரீட்ல இருக்கற ஹூசைன் லாட்ஜ் பக்கத்துல வா. நானே வந்து உன்கிட்ட எல்லா சாட்சியையும் கொடுத்துட்டு காசு வாங்கிக்கறேன்"

"அந்த இடத்துக்கு எல்லாம் நான் வர முடியாது. நீங்க வேணா மடிவாலா வந்துடுங்களேன். நான் உங்களுக்கு பணம் எடுத்து தரேன்"

"நீ என்ன பண்ணனும்னு நான் சொல்றேன். நான் என்ன பண்ணனும்னு நீ சொல்லக்கூடாதுனு சொன்னது மறந்து போச்சா? நாங்க இறங்கி வந்துருக்கோம்னு மேல ஏறலாம்னு நினைச்ச உனக்கு தான் விபரீதம். ஒழுங்கா பஸ் பிடிச்சி வா. மார்க்கெட் போற எல்லா பஸ்ஸும் அங்க தான் வரும். வேற யாரையும் கூட்டிட்டு வந்தா நான் வெளியவே வர மாட்டேன். நீ காசோட வரலைனா அப்பறம் உன் வாழ்க்கைலயே பண்ற பெரிய தப்பு இது தான். மறந்துடாத. சரியா காலைல அஞ்சரை மணி"

ஹூசைன் லாட்ஜ் பக்கத்துல தான் முத்து லாட்ஜ். அதுல தான் நம்ம பசங்க குமாரும், துரையும் வேலை செய்யறானுங்க. ரெண்டுத்துக்கும் நடுவுல ஒரு ரெண்டு அடி சந்து இருக்கும். அது சாக்கடை தண்ணி வரதுக்காக ரெண்டு லாட்ஜ் காரங்களும் விட்ட இடம். அந்த சந்தை மறைக்கறதுக்கு ஒரு கதவும் இருக்கும். அது எப்பவும் பூட்டி தான் இருக்கும். அந்த சந்து வழியா போனா முத்து லாட்ஜ் பின் பக்க காம்பௌண்ட் போக முடியும். காம்பௌண்டுக்கும் பில்டிங்கும் நடுவுல நாலு அடி இடம் இருக்கும். அதுல இருந்து சுலபமா வராண்டாவுக்கு போகலாம். அங்க முதல் ரூம் காலியா தான் இருந்துச்சு.

அந்த விஜி பொண்ணு எதிர்பார்த்த மாதிரியே பயந்துக்கிட்டே அந்த லாட்ஜ் பக்கத்துல வந்துட்டு இருந்தா. அங்க இருந்த நாயிங்க கூட தூங்கிட்டு தான் இருந்துச்சு. சரியா அந்த சந்து பக்கத்துல குமார் நின்னுட்டு இருந்தான். அந்த சந்து கதவு திருந்துருந்துச்சு.

அவ பயந்துக்கிட்டே காசை ஹேண்ட் பேக்ல இருந்து எடுக்கற நேரம் பார்த்து பின்னாடி இருந்து வந்த துரை அவ முகத்துல க்ளோரோஃபார்ம் கலந்த துண்டை வெச்சி அழுத்தினான். அப்படியே குமார் அவ காலை பிடிச்சி தூக்கிட்டு சந்துக்குள்ள போயிட்டானுங்க. உள்ள போனவுடனே துரை அந்த கதவை அடைச்சிட்டான். மொத்தமா இதெல்லாம் பத்து நொடிக்குள்ள நடந்துடுச்சு


ஏழு மணிக்கு தினேஷை நான் தான் லாட்ஜிக்கு கூப்பிட்டு வந்தேன். அவனுக்கு என்னனு புரியவே இல்லை. அந்த ரூமுக்கு கூப்பிட்டு போய் கதவை மூடினேன். உள்ள கட்டில்ல விஜி அரை மயக்கத்துல இருந்துச்சு. அவனுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி.

"எனக்கு நீ எவ்வளவோ உதவி பண்ணற. அதான் உனக்கு என் கிப்ட்"

"இல்லை வெற்றி. எனக்கு இதுல எல்லாம் இண்ட்ரஸ்ட் இல்லை. அந்த பொண்ணை விட்டுடு"

"தினேஷ். பூர்ணிமா உன்னை எப்படி அசிங்கப்படுத்தினா. இந்த பொண்ணுங்க எல்லாரும் இப்படி தான். உன் வலிக்கு இது தான் மருந்து. நான் சொல்றேன். கேளு. நீ ஆடா இருந்தா உன்னை அடிப்பாங்க. நீ புலியா இரு" சொல்லிட்டு அவனை உள்ள விட்டுட்டு வெளிய வந்து கதவை மூடினேன்.

ஒரு மணி நேரம் கழிச்சி தினேஷ் வந்தான்.

"நீ சொன்னது சரிதான். என் வலிக்கு இது தான் பெஸ்ட் மருந்துனு நானும் நினைக்கிறேன். இப்ப நான் உலகத்தையே ஜெயிச்ச மாதிரி சந்தோஷமா இருக்கேன்... I am the God"

அவன் முகத்துல ஒரு வெறி தெரிஞ்சிது. அது தான் எனக்கும் வேணும்.

"வெற்றி, அடுத்த ஆடு எப்ப கிடைக்கும்?"

(ஆட்டம் தொடரும்...)