நெல்லிக்காய் - 1

அருண், கம்ப்யூட்டர் படித்துவிட்டு பெங்களூர் வந்தால் வேலை கிடைத்துவிடும் என்ற நம்பிக்கையில் பெங்களுர் வந்த ஆயிரக்கணக்கான இஞ்சினியரிங் படித்த மாணவர்களுள் ஒருவன்.

வந்து மூன்று மாதங்களாகியும் எந்த கம்பெனியிலுமிருந்தும் அழைப்பு வராத காரணத்தால் விரக்தியின் உச்சத்திலிருந்தான் அருண்.

அன்று ஞாயிற்று கிழமை. எந்நேரமும் அறையில் தங்கி புளித்து போயிருந்ததால் ஊர் சுற்ற நண்பர்கள் அனைவரும் முடிவெடுத்திருந்தனர்.

"டேய் வாரத்துக்கு ஒரு தடவைதான் வெளிய போறோம், அதனால வாரம் ஃபுல்லா மறக்காத மாதிரி கலர் ஃபுல் இடமா போகனும்" இது அருணின் நண்பன் சதீஷ்.

"அப்படினா வழக்கம் போல M.G Road தான்... பெயிண்டிங் பண்ண வசதியா இருக்கும்" இது வசந்த்.

"டேய் நானும் இந்த முறை வரேன்... இந்த சக்கரை போட்ட சாம்பாரை சாப்பிட்டு வாழ்க்கையே வெறுத்து போச்சு... அப்படியே நம்ம ஊர் சாப்பாடு கிடைக்கிற மாதிரி கடை ஏதாவதிருந்தா போயி சாப்பிட்டு வருவோம்" அருண்

"டேய் அது சக்கரையில்லை... வெல்லம். அப்பறம் கமெர்ஷியல் ஸ்ட்ரீட்ல மதுரை மெஸ் ஒண்ணு இருக்காம் நம்ம EEE குமார் சொன்னான்.பென்ஸ் கார்ல வரவனே அந்த தட்டு கடைல வாங்கி சாப்பிட்டு போவானாம். நம்ம அப்படியே அதுக்கும் போவோம். ஒகேவா?" இது குமார்

"சரி... அப்படியே MG Road, Brigade Road எல்லாம் சுத்திட்டு சிவாஜி நகர்ல போயி இறங்கினா கமர்ஷியல் ஸ்ட்ரீட் போயிடலாம்"

"சரிடா... எல்லாரும் பஸ் பாஸ் எடுத்துக்கோங்க"

அனைவரும் 201 பஸ் பிடித்து மேயோ ஹால் சென்று இறங்கினார்கள்.
ரெஸிடெண்ஸி ரோடிலிருந்து பிரிகேட் ரோட் சென்று கூட்டத்தோடு கலந்தனர்.

"டேய் அருண், நம்ம வசந்த மட்டும் பாத்துட்டே வா. இந்த ரோடு முடியறதுக்குள்ள 10 பாயிண்டாவது எடுத்துடுவான்" என்றான் சதீஷ்

"அது என்னடா பாயிண்ட்?"

"ஒரு ஒரு பொண்ணையும் இடிச்சா ஒரு பாயிண்ட்"

"டேய் அதெல்லாம் கேவலமான விஷயம். இந்த மாதிரி சீப்பா நடந்துக்கற மாதிரி இருந்தா அவன நாம கூப்பிட்டு வந்திருக்க வேண்டாம்"

அருண் கோபமாக பேசிய வார்த்தைகள் வசந்த் காதில் விழுந்தது.

"இங்க பாருடா நம்ம சாமியார... டேய் என்னை நீங்க கூப்பிட்டு வந்திருக்கீங்களா? நாங்க தான் வழக்கமா வரவங்க. நீ தாண்டி இங்க புது ஆளு. உனக்கு பிடிக்கலைனா நீ போ. நாங்க எல்லாம் இப்படித்தான்"

"டேய் அவன் பண்றது தப்புனு உங்க யாருக்கும் படலையா?"

சதீஷ், "டேய் ஏன் இப்படி டென்ஷன் ஆகற? நம்ம ஊர்லதான் அதெல்லாம் தப்பு. இந்த ஊர்ல இதெல்லாம் சகஜம். பொண்ணுங்களும் ஒண்ணும் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டாங்க"

"சரி. இதுக்கு மேல உங்க கூட ஆர்கியூ பண்ண நான் விரும்பல. நான் உங்க கூட வரல. பாக்கலாம்"

அருண் கோபமாக திரும்பி ரெஸிடெண்சி ரோட் மேயோ ஹால் போய் சேர்ந்தான்.அவனுக்கு இவர்கள் செய்யும் விஷயம் அருவருப்பாக பட்டது. திரும்பவும் ரூம் போகவும் மனமில்லை.
சரி, நாம வந்தது நம்ம ஊர் சாப்பாடு சாப்பிடத்தானே, அதை செய்வோம் என்று சிவாஜி நகர் பஸ் பிடித்தான்.

ஒரு வழியாக கமர்ஷியல் ஸ்ட்ரீடில் இருக்கும் அந்த மதுரை கடையை கண்டுபிடித்தான். சித்திரை மாதத்தில் மாம்பழத்தை சுற்றி நிற்கும் ஈ போல அந்த கடையை சுற்றி கூட்டமிருந்தது.

அந்த கடை அருகில் 4-5 சிறுவர்கள் வருவோர் போவோரிடமெல்லாம் பிச்சை எடுத்துக்கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு பனிரெண்டு பதிமூன்று வயதிருக்கும் போல் தோன்றியது.

இந்த வயதில் வேலை செய்து பிழைக்காமல் பிச்சை எடுப்பவர்களை பார்த்ததும் அவனுக்கு கோபம் வந்தது.

ஒரு வழியாக இட்லி வாங்கி சாப்பிட்டான். பத்து ரூபாய்க்கு 4 இட்லி. பரவாயில்லை, சுவையாக இருந்தது. தோசை ஒன்று வாங்கி சாப்பிடலாம் என்று யோசித்தான். ஆனால் அந்த கூட்டத்தில தோசை கிடைப்பது கடினம் என்று அவனுக்கு புரிந்தது.

அங்கே 4-5 பெண்கள் வந்து இட்லி வாங்கி கொண்டிருந்தனர்.
அந்த பிச்சை எடுக்கும் சிறுவர்கள் அந்த பெண்களை குறி வைத்து தங்கள் கடமையை செய்ய, அதில் ஒரு பெண் மட்டும் இரக்கப்பட்டு அந்த நால்வருக்கும் ஆளுக்கு ஒரு இட்லி பாக்கெட் வாங்கி கொடுத்தாள்.

இதை பார்த்ததும் அருணுக்கு மேலும் கோபம் வந்தது. நேராக அந்த பெண்ணை நோக்கி நடந்தான்.

"ஹலோ மேடம். இந்த மாதிரி பசங்களை என்கரேஜ் செய்யாதீங்க. இந்த மாதிரி செஞ்சா இவங்களுக்கு உழைக்கணும்னு எண்ணமே வராது"

"ஹலோ சார். நீங்க அடுத்தவங்களுக்கு உதவலனாலும் உதவறவங்களை தடுக்காதீங்க" கோபமாக சொன்னாள் அந்த பெண்.

அவளுடனிருந்த மத்த பெண்களும் அவனை ஒரு மாதிரி பார்த்தார்கள்.

அதற்கு மேல் அங்கு நிற்க அவனுக்கு பிடிக்கவில்லை. அந்த பெண் மேல் வெறுப்பு வந்தாலும் அவளின் இறக்க குணம் அவனை அறியாமலே அவனுக்கு பிடித்திருந்தது.

ரூமிற்கு செல்லுமுன் இண்டர்நெட் சென்டர் சென்று மின்னஞ்சல் ஏதாவது வந்திருக்கிறதா என்று பார்த்தான்.

"Congratulations from xxxxx company" என்று ஒரு மின்னஞ்சல் வந்திருந்தது. அவசரமாக திறந்து பார்த்தான். xxxxx கம்பெனியிலிருந்து அவனுக்கு தேர்வுக்கு அழைப்பு வந்திருந்தது. முதல் சுற்று ஆப்டிடுயுட் தேர்வு, இராண்டாம் சுற்றுக்கு GD, மூன்றாவது சுற்று பர்ஸனல் இண்டர்வியூ.

சந்தோஷமாக ரூமிற்கு வந்தான். ரூமில் 2 நாட்களாக யாருடனும் பேசாமல் தேர்வுக்கு தயாரானான்.

ஒரு வழியாக முதல் சுற்றில் தேர்வானான். இரண்டாம் சுற்று GDக்கு தயாரானான்.

GDக்கு குளிரூட்டப்பட்ட ஒரு கான்ஃபரன்ஸ் அறை தேர்ந்தெடுத்திருந்தார்கள். உள்ளே சென்றான் அருண். அங்கே அன்று சண்டை போட்ட பெண் உட்கார்ந்திருந்ததை அவன் கவனிக்கத்தவறவில்லை...

உள்ளே ஒரு போர் நடக்கவிருந்ததை யாரும் அறியாமல் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தனர்...
(தொடரும்...)

அடுத்த பகுதி