பர்மிதா குட்டிக்கு...

பர்மிதா குட்டிக்கு,

உன் நைனா ஆசிர்வாதங்களுடன் எழுதும் முதல் கடிதம். இந்த கடிதத்தை நீ படிக்க முடியும் நிலை வரும் போது உன் மனதில் இந்த கேள்வி இருக்கலாம். அதற்குள் எனக்கு இந்த நிகழ்ச்சிகள் மறந்து போயிருக்கலாம். அதனால் இப்போழுதே எழுதிவிடுகிறேன்.

பர்மிதா - இந்த பெயர் உனக்கு பிடிக்கலாம், பிடிக்காமலும் போகலாம். கண்டிப்பாக இதை நீ படித்து புரிந்து கொள்ளும் வயது வரும் வரை உன் வகுப்பில் ஒரே பர்மிதா நீயாகத்தான் இருப்பாய். இது தமிழ் பெயர் அல்ல என்பதை நான் உனக்கு இப்பொழுதே சொல்லிவிடுகிறேன். பர்மிதா - இதற்கு தமிழில் பெயர் வைத்திருந்தால் கலைவாணி என்று வைத்திருக்கலாம். ஆனால் நீ பிறந்த காலகட்டத்தில் வட மொழியில் பெயர் வைப்பதும் யாரும் இது வரை அதிகமாக கேள்விப்படாத அல்லது குடும்பத்தில் இல்லாத பெயர் வைப்பதும் தான் வழக்காக இருக்கிறது. 

உனக்கு நான் சரஸ்வதி பெயர் வைக்க வேண்டும் என்று சொன்னவுடன் “சரஸ்வதினே வெச்சிடுங்க மாப்பிள்ளை”னு உங்க தாத்தா சொல்லி உன் அம்மாவிடம் நன்றாக வாங்கி கட்டிக்கொண்டார். சரஸ்வதி பெயர் என்ற முடிவு மட்டும் தான் என்னுடையது. குழந்தைக்கு பெயர் வைக்கும் உரிமை அதன் அம்மாவிற்கு மட்டுமே உண்டு என்பதில் எனக்கு உறுதி அதிகம். அதனால் வேறு யாருக்கும் இதில் உரிமைல்லை.

நீ பிறந்த பதினைந்தாம் நாள் பெயர் வைக்க வேண்டும் என்று சொல்லிவிட்டார்கள். உன் பெயர் முடிவானதும் பதினைந்தாம் நாள் தான். அது வரை ஆயிரம் பெயர்களுக்கு மேல் பார்த்தாகிவிட்டது. இதில் உனக்கு நம்பிக்கையில்லாமலும் போகலாம். ஆனால் இது தான் உண்மை. எத்தனை பெயர்கள். கலைமகளுக்கு இத்தனை பெயர்கள் இருக்கிறது என்பதே உன்னால் தான் நாங்கள் தெரிந்து கொண்டோம். 

இறுதியில் கலைமகள் என்ற கொள்கையை தளர்த்தி, நான் சொன்ன ”பார்கவி, பாரதி, பாவனி, பாவை, கோதை, ஜனனி, பவித்ரா” பெயர்களை நம் வீட்டில் யாரும் கணக்கிலெடுத்து கொள்ளவில்லை. உன் அம்மாவும், என் அம்மாவும் இருவருமே பாகுபாடின்றி இதை நிராகரித்தனர். என்னுடைய வலைப்பதிவிலும் உன் பெயருக்காக ஆலோசனைகள் வழங்கப்பட்டன. எத்தனை மாமா, அத்தைகள், பெரியப்பா, பெரியம்மா, சித்தப்பா, சித்திகள் உனக்காக பெயர் தேர்ந்தெடுக்க உதவினார்கள் என்பதை நீயே இங்கு பார்க்கலாம். 

கடைசியாக உன் அம்மா உனக்கு தேர்ந்தெடுத்த பெயர்கள் ப்ரஜ்னா, பர்மிதா, யோகிதா. முதலில் உன் அம்மாவின் பாட்டியிடம் அந்த பெயர் சொன்னவுடன் அவர்கள் கேட்டது “என்ன ப்ரச்சனையா?”. இதை கேட்டவுடன் கண்டிப்பாக உனக்கு இந்த பெயர் வைக்கப்போவதில்லை என்று என் மனதில் முடிவாகிவிட்டது. மேலும் உனக்கு தமிழ் பெயர் வைக்கவில்லை என்றாலும் தமிழில் அழகாக எழுதும் படியாக இருக்க வேண்டும் என்பது என் அடிமனதின் ஆவல். “ப்” என்ற வார்த்தையில் பெயர் தொடங்க கூடாது என்ற நான் முதலில் சொன்னது கணக்கிலெடுத்து கொள்ளப்படவில்லை. மறுபடி இதை உன் அம்மா, அவர்கள் மாமியாரிடம் சொன்னவுடன், உங்க பாட்டி சொன்னதும் அதே தான். “ஏதோ பிரச்சனைங்கற மாதிரி இருக்கு. வீட்ல இருக்கற பிரச்சனை போதும். இந்த பேர் வேண்டாம்”. அதனால் நீ ப்ரஜ்னாவாகவில்லை. எனக்கு மகிழ்ச்சி. 

யோகிதா, பர்மிதா என்ற இருபெயர்களில், பர்மிதா என்ற பெயர் தான் உன் பாட்டிக்கும், உன் (தாய்) மாமாவிற்கும் பிடித்திருந்தது. அது மட்டுமில்லை. யோகிதா என்று பெயர் வைத்தால் அட்டெண்டென்சில் கடைசியாக பெயர் வரும் என்று உன் அம்மா அதை கடைசியில் நிராகரித்தாள். ”குழந்தைக்கு பெயர் என்ன?” என்று உன் பெயர் வைக்கும் நாளில் புரோகிதர் கேட்ட ஒரு நிமிடத்திற்குள் தான் இந்த பெயர் இறுதியாக முடிவானது.

உனக்கு பெயர் வைக்க அதிகாமாக கஷ்டப்பட்டதும் உன் அம்மா தான். நான்கு ஐந்து பெயர்கள் தேர்ந்தெடுத்து அவள் எனக்கு சொல்வாள். பிறகு உன் பாட்டிக்கு சொல்ல வேண்டும், அவர்களுக்கும் பிடித்திருந்தால் உன் அத்தைக்கு. இப்படியே பல பெயர்கள் நிராகரிப்பட்டன. 

கடைசியாக உன் பாட்டி, அம்மா, மாமா என பாகுபாடின்றி பிடித்திருந்தது “பர்மிதா” தான். இந்த பெயர் பல முறை சொல்லியும் என் பாட்டியின் மனதில் பதியவைக்க முடியவில்லை. இதை எதற்கு இப்படி ஒரு கதை போல நம்ம நைனா எழுதி வெச்சிருக்காருனு நீ யோசிக்கலாம். உன் பெயருக்கான உழைப்பு உனக்கு தெரிந்தாலே இந்த பெயர் உனக்கு பிடித்து போகும் என்ற ஒரு நப்பாசை தான்.

அன்புள்ள,

நைனா...