நெல்லிக்காய் - 2

காய் 1

அந்த குளிருட்டப்பட்ட அறையில் அமர்ந்திருந்த பனிரெண்டு பேருக்குமே அவர்களின் முகத்திலிருந்த வழிந்த வேர்வை அவர்களின் பயத்தைக்
காட்டி கொடுத்து கொண்டிருந்தது. எப்படியும் வேலை வாங்கிவிட வேண்டும் என்ற எண்ணம் அனைவரின் மனதிலும் இருந்தது.

அந்த அறையின் மேற்பார்வையாளர் க்ரூப் டிஸ்கஷனை ஆரம்பிக்குமுன் அனைவரையும் தங்களை அறிமுகப்படுத்தி கொள்ள சொன்னார். அனைவரின் பெயரையும் நன்கு உன்னிப்பாக கவனித்தான் அருண். அவன் கவனிக்க வேண்டாமென்று நினைத்தும் அவன் மனதில் அந்த பெயர் பதிந்தது. தீபா
என்ற இரண்டு எழுத்து மனதில் பதிய ஒரு நொடிக்கூட தேவைப்படவில்லை.

குருப் டிஸ்கஷனை துவங்கலாம் என்று மேற்பார்வையாளர் சொன்னவுடன் தீபாதான் ஆரம்பித்தாள். தெளிவாக ஆங்கிலத்தில் பேசினாள். நண்பர்களே
நாம் அனைவரும் பங்குபெறும் வகையில் ஒரு நல்ல தலைப்பை தேர்ந்தெடுப்போம். நீங்கள் விரும்பும் பட்சத்தில் இந்த தலைப்பில் விவாதிக்கலாம். காதல் திருமணமா அல்லது பெற்றோர்கள் செய்து வைக்கும் திருமணமா? இரண்டில் எது சிறந்தது? அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக ஒத்துக்கொண்டனர்.

அருணுக்கு இந்த தலைப்பு சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை. தீபாவளியன்று சன் டீவியில் வரும் சாலமன் பாப்பையாவின் பட்டிமன்ற தலைப்பை
போலிருந்தது தீபா கொடுத்த தலைப்பு. அனைவரும் ஒத்துக்கொண்ட நிலையில் அருண் பேச ஆரம்பித்தான்.

நண்பர்களே! நாட்டில் பல பிரச்சனைகளிருக்கும் போது இந்த மாதிரி தலைப்புகளில் விவாதிப்பது நேர விரயமே! நான் இன்று வரும் வழியில் பல பேர் பிச்சையெடுத்து கொண்டிருந்தார்கள். அதற்கு தங்கள் இரக்ககுணத்தை காட்டுகிறோமென்று ஒரு சிலர் அவர்களை ஊக்கப்படுத்தி கொண்டிருந்தனர்.
அதை பார்த்து யார் மேல் தவறு அதிகமென்று எனக்கு தெரியவில்லை. நீங்கள் விரும்பும்பட்சத்தில் இதை பற்றியும் விவாதிக்கலாமே!வழக்கம் போல் அனைவரும் இதற்கும் ஒத்துக்கொண்டனர்.

தீபாவிற்கு கோபமாக வந்தது. இது தன்னை தாக்கி நடக்கும் விவாதமென்று நன்றாக புரிந்து கொண்டாள். அவளால் பேச முடியவேயில்லை.
அனைவரும் அரசையும், அரசியல்வாதிகளையும் தாக்கி பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அனைவரையும் பெயர் சொல்லி கூப்பிட்டதால் அருணையே தலைவனாக ஏற்று கொண்டனர். அந்த விவாதத்தில் பங்கு பெற முடியாமலிருந்த 4 பேரையும் வரிசையாக கூப்பிட்டு அவர்களின்
கருத்துக்களையும் கேட்டான் அருண் (தீபாவை தவிர). இறுதியாக தீபாவை கூப்பிட்டு அவளை முடிவுரை கொடுக்குமாறு சொன்னான் அருண்.

அவளுக்கு அவன் கட்டளையிட்டது பிடிக்கவில்லை. இருந்தாலும் அவனுக்கு மூக்கு உடைய வேண்டுமென்று பேச ஆரம்பித்தாள்."நண்பர்களே நம் நாட்டில் மக்கள் பிச்சையெடுப்பது கவலையான விஷயம்தான். அதற்கு அரசு நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். பிச்சை ஒழிய வேண்டுமே ஒழிய பிச்சைக்காரர்கள் அல்ல. ஒருவன் பசியால் இருக்கும் போது அவனுக்கு மீனை கொடுத்து பிறகுதான் மீன் பிடிக்க கற்று கொடுக்க
வேண்டுமேழொழிய பசியால் வாடுகிறவனுக்கு மீன் பிடிக்க சொல்லி கொடுத்தால் அது அவன் மனதிலும் பதியாது. சொல்லி கொடுப்பவனுக்கு பசியின் வலி தெரியாது. பசியோடு இருப்பவனால் மீன் கிடைக்கும் வரை காக்கவும் முடியாது. அதனால் மனிதாபிமானத்தால் ஒருவனுக்கு உதவுவது
தவறல்ல. அவனை தனக்கு அடிமையாகவே வைத்திருக்க வேண்டுமென்று நினைப்பதுதான் தவறு." என்று தெளிவாகவும் தீர்க்கமாகவும் பேசி
முடித்தாள்.

முடிவுரையென்பதால் யாரும் எதுவும் பேச முடியவில்லை. அருணையும் சேர்த்து.

ஒரு மணி நேரத்தில் தேர்வானவர்களின் பெயரை அறிவித்தார்கள். அதில் அருணின் பெயர் இருந்தது. அதன் பிறகு அன்றே நேர்முகத்தேர்வை
முடித்துவிட்டு வீட்டிற்கு வந்து, யாருடனும் பேசாமல் அடுத்த தேர்வுக்கு தயாரானான்.

இரண்டாவது நாள் அவனுக்கு அந்த xxxxx கம்பெனியிலிருந்து மின்னஞ்சல் வந்திருந்தது. ஒரு வாரத்தில் அந்த கம்பெனியின் சென்னை கிளையில் வந்து சேருமாறு மின்னஞ்சலில் குறிப்பிட்டிருந்தது. அன்றே பெங்களூரிலிருந்து சொந்த ஊருக்கு கிளம்பினான் அருண்.

நண்பர்களிடம் சொல்லி கிளம்பலாம் என்று தோன்றியும் அவர்கள் செய்தது அவனால் மன்னிக்கவே முடியாததாக இருந்ததால் அவர்களுக்கு
மின்னஞ்சலில் தகவல் சொல்லிவிட்டு ஊருக்கு பயணமானான்...

ஒரு வாரம் முடிந்த நிலையில் சென்னையில் திருமண மண்டபம் போல் விசாலமான அந்த கான்ஃபரன்ஸ் அறையில் கழுத்தில் டையுடன்
அமர்ந்திருந்தான் அருண். அந்த அறையில் 100க்கும் மேற்பட்ட இளம் பொறியாளர்கள் முகத்தில் மகிழ்ச்சியுடனும் ஒரு விதமான எதிர்பார்ப்புடனும் அமர்ந்திருந்தனர். அந்த அறையில் அருணால் தீபாவை எளிதாக கண்டிபிடிக்க முடிந்தது. தீபாவாலும் தான்...

(தொடரும்...)

அடுத்த பாகம்